ඩයෝබීන් අක්මාවේ ග්ලූකෝස් නිෂ්පාදනය (ග්ලූකෝනියෝජෙනසිස්) වළක්වයි, මෙම ක්‍රියාවලිය අක්මාව කාබෝහයිඩ්‍රේට් නොවන ප්‍රභවයන් ග්ලූකෝස් බවට පරිවර්තනය කරයි.
ඩයෝබීන්, ග්ලූකෝස් ශක්තිය සඳහා සෛල තුළට ඇතුළු වීමට උපකාරී වන හෝමෝනයක් වන ඉන්සියුලින් කෙරෙහි ශරීරයේ සංවේදීතාව වැඩි කරයි. මෙයින් අදහස් කරන්නේ සෛලවලට ලබා ගත හැකි ග්ලූකෝස් වඩා හොඳින් භාවිතා කිරීමට හැකි වන අතර එමඟින් රුධිරයේ සීනි මට්ටම අඩු වේ.
ආහාර ජීර්ණ පද්ධතියෙන් අවශෝෂණය වන ග්ලූකෝස් ප්‍රමාණය ද අඩු කරයි.
ඩයෝබීන් ග්ලූකෝස් භාවිතය වැඩි කිරීමට, GLP-1 වැඩි කිරීමට සහ ක්ෂුද්‍රජීවය වෙනස් කිරීමට බඩවැල් මත ක්‍රියා කළ හැකිය.